Konsiston në një lloj ekzaminimi të hollësishëm që ndërmerret si fazë përgatitore e negociatave për anëtarësim. Ai është vlerësimi analitik i harmonizimit të legjislacionit të vendit kandidat (në këtë rast të legjislacionit shqiptar) me legjislacionin e BE-së, ku qartësohen dhe dallimet midis legjislacionit shqiptar dhe acquis së BE-së për secilin kapitull, dhe kërkesa për harmonizime të mëtejshme deri në harmonizimin e plotë të kuadrit ligjor. Ai është një proces i domosdoshëm, pasi formon bazën e negociatave dypalëshe midis Bashkimit Europian dhe vendit kandidat. Duke qenë drejtpërdrejt i varur nga kapacitetet e vet shtetit për të analizuar legjislacionin dhe për ta krahasuar atë me legjislacionin e BE, kohëzgjatja e tij nuk mund të parashikohet, por në përgjithësi vlerësohet që shkon deri në një vit. Procesi i “screening” kryhet në bashkëpunim mes Komisionit Europian dhe drejtorive përkatëse të tij, dhe vendit kandidat, duke u dhënë mundësinë vendeve kandidate të njihen me legjislacionin e Bashkimit Europian dhe të demonstrojnë kapacitetin e tyre për ta vënë në zbatim.

Dy fazat e këtij procesi janë:

1) Faza e takimeve shpjeguese, ku përfaqësues të Komisionit Europian i shpjegojnë përfaqësuesve të strukturave negociuese të vendit kandidat legjislacionin europian për secilin kapitull.

2) Faza e takimeve dypalëshe ku shqyrtohet përputhshmëria e legjislacionit të vendit kandidat me atë të Bashkimit Europian dhe aftësia për të përafruar plotësisht legjislacionin kombëtar me atë BE-së.